ایرانیان باستان اسفند روز از اسفند ماه هر سال را سپندارمذگان، اسپندگان یا اسفندگان مینامیدند و برخلاف تصورات اکثریت مردم این روز فقط روز عشق نبوده بلکه روز گرامیداشت زن و زمین نیز بوده است. سپندارمذ نگهبان زمین است و از آنجا که زمین مانند زنان در زندگی انسان نقش باروری و باردهی دارد، جشن اسفندگان برای گرامیداشت زنان نیکوکار برگزار میشده است.